چه ويرانگر ولي شيريني اي عشق
بيا كه با همه افسونگريهات
براي درد دل تسكيني اي عشق
از من نخواه ببخشمت
هرگز نميبخشم تورو
حتي اگه ببخشمت
خدا نميبخشه تورو
بنويس اي سنگتراش عاقبت شدم فداش ، بنويس تا بدونه عمرمو دادم براش
كسي را مگر ازسنگ باشد
كه بگذاركسي دلتتنگ باشد
برگ از درخت خسته شده *پاييز همش بهونست
بوديم و كسي پاس نميداشت كه هستيم
باشد كه نباشيم و بدانند كه بوديم
ز كويت رفتم و الماس طاقت بر شكستم // برو با يار خود بنشين كه من بارِ سفر بستم
كه بعد رفتنم جانا هزار افسوس خواهي خورد/// فلاني يار خوبي بود و من ،قدرش ندانستم
گرچه دوست نميخرد ما را به ريالي
ولي نفروشم تار مويش به جهاني
وقتي دلمو شكستي حس كردم بيشتر دوستت دارم
چون حالا دلم چندين تيكه داشت كه هر كدوم جداگونه دوستت داشت
فكر ميكردم كه برام يه رفيق و همدمي
تو كوير آرزو باران رحمتي
به گمونم آخر عاشقاي عالمي
بذار راحتت كنم >>> فكر ميكردم آدمي
چقدر سخته
كسي رو كه دوستش داري نتوني بهش بگي كه دوستش داري وچقدر
بده كه كسي تورو دوست داشته باشه واينو نتونه بهت بگه.
چقدر سخته
تو چشاي كسي كه تمام عشقت رو ازت دزديد وبجاش يه
زخم هميشگيرو قلبت هديه داد زول بزنيو بجاي اينكه
لبريز كنيد و نفرت شي حس كني كه هنوز هم دوسش داري
چقدر سخته
دلت بخواد سرتو باز به ديواري تكيه بدي كه
يبار زير آوار غرورش همه وجودت له شده
چقدر سخته
تو خيالت ساعتها باهاش حرف بزني اما
وقتي ديديش هيچيزي بجز سلام نتوني بگي
چقدر سخته
وقتي كه پشتت بهشه دونه هاي اشك گونه هاتو خيس كنه
اما مجبور بشي بخندي تا نفهمه كه هنوز دوسش داري
چقدر سخته
گل آرزوهاتو تو باغ ديگري ببيني و هزار
بار خودتو بشكني و اونوقت آروم زير لب بگي
گل من
باغچهء نو مبارك
نظرات شما عزیزان:
|