به عنوان مثال، «جيمي» هر وقت احساس نياز براي رتوش سفيدي دندانهايش ميکرده، مقدار بيشتري از سفيدکننده را به کار ميبرده است. اولين «رتوش» سفيدکاري دندانهايش، سه ماه بعد از دوره دو هفتهاي درمان بوده است در حالي که گفته ميشود يک دوره سفيدکاري بايد براي يک سال دوام داشته باشد.
عليرغم اين وضع، او اصلاً نگران ريسک کردن در مورد سلامت دندانهايش نيست: «من و هماتاقيهايم هميشه شوخي ميکنيم که دندانهايمان وقتي 32 ساله شويم، يک به يک کاملاً ريختهاند و مجبوريم از دندان مصنوعي استفاده کنيم. اما اين موضوع واقعاً مرا پريشان و ناراحت نميکند. ترجيح ميدهم در هر صورت دندانهاي بسيار سفيدي داشته باشم.»
«مارتين زاش»، رئيس آکادمي دندانپزشکي و دندانسازي آمريکا، اطمينان ميدهد که در اين موارد دندانهايتان نميريزد: «همه مواد و محصولاتي که در دندانپزشکي استفاده ميشوند و تقريبا اکثر توليداتي که بدون نسخه نيز فروخته ميشوند، ايمن و سالم هستند.
تعداد کمي از توليدات نيز اسيدي هستند و استعمال مفرط محصولات اسيدي احتمال پوسيدگي و ضايعات ديگر را افزايش ميدهد.» او پيشنهاد ميکند حتي پيش از استفاده از محصولاتي که بدون نسخه فروخته ميشوند حتما با يک دندانپزشک مشورت داشته باشيد، چون کساني که اين کار را به تنهايي انجام ميدهند، ممکن است بيش از حد به آن بپردازند: «طبيعي است که پس از اولين اثر داروها، دندانهايتان بهتر به نظر ميآيند، بنابر اين بيشتر استفاده ميکنيد؛ بدون آن که بدانيد چه زماني بايد مصرف را متوقف کنيد.»
«کارول آن» 51 ساله نيز تصميم گرفت دندانپزشکش را در خانه به کار گيرد تا اثرات سالهاي متمادي استفاده از مشروبات الکلي، سيگار و قهوه را از دندانهايش بزدايد. اما اين وسواس بيش از اندازه تحمل او به نظر رسيد چون: «براي شما مشخص شده که اين کار را سه بار در روز، به مدت يک يا دو ساعت انجام دهيد، اما از همان ابتدا، صرف دارو باعث نوعي درد در ريشه دندانهايم شد و من فکر کردم بهتر است فقط در شب اين کار را انجام بدهم.»
او ممکن است از اين دارو و مصرف آن نتيجه گرفته باشد اما: «بعد از شش ماه دندانهايم شبيه مرواريد شدند. البته آنها به نظر نازک ميآمدند: اگر يک چراغ پشت آنها قرار داده شود، سوي ديگر دندان ديده ميشود. من فکر ميکردم اگر مقدار کمي سفيد کردن خوب است، پس مقدار زياد بايد واقعاً بهتر باشد، اما اين طور نبود. دندانها هيچ وقت به اندازه چينيهاي آشپزخانه سفيد نميشوند.»
اما اصولا چرا ما ميخواهيم دندانهايمان از سفيدي شبيه سرويسهاي بهداشتي شوند؟! بعضيها بازيگران سينما را مسئول ميدانند که: «دندانهاي بيعيبي دارند. وقتي به طور مستمر و دائما آنها را ميبينيم، اين فکر به ذهن ميآيد که دندانهاي ما بيعيب و کامل نيستند.»
يکي از کساني که دندانهايش را تا حد فراتابي و ظاهر شيشهاي سفيد کرده، به دندانهاي سفيد درخشاني اشاره ميکند که در تلويزيون مي بيند: «وقتي افرادي مانند جسيکا سيمپسون را با چنين دندانهاي سفيد روشني ميبينم، نميتوانم به اين فکر نکنم که دندانهايم هرگز اين قدر سفيد نخواهند شد.»
سوي ديگر ماجرا اين است که آيا اين ظاهر اغواکننده که ما را به سمت درمان و دارو ميکشاند، واقعي است؟!
«ويکتوريا پيتز»، استاديار جامعه شناسي، ميگويد: «آنچه که در بستههاي دارو به روح ما فروخته ميشود تصوير لبخند تمام عيار هنرپيشههاي هاليوودي است! ا ما اين لبخندهاي هاليوودي پر از لايه و روکش هستند.
آنها واقعاً دندانهايش را سفيد نميکنند، در واقع شما سطح حقيقي دندانهايشان را نميبينيد. رسيدن به استانداردهاي بيشتر و بيشتر غيرممکن ميشود. شايد بپرسيد: «پس ما به دنبال خيالي واهي هستيم؟» متأسفانه پاسخ به شما اين است: «کاملاً!» پيتز به زودي کتابي به نام «بنجلهاي جراحي: مرزهاي فرهنگي جراحي زيبايي» به بازار ميفرستد.
البته يک نگاه اجمالي به تاريخ نشان ميدهد دندانهاي سفيد، حتي پيش از ظهور لبخندهاي فريبنده هاليوودي و دورههاي چندين ميليون دلاري سفيد کردن دندان، مورد بحث و توجه بوده است.
«اسکات اسوانک»، دندانپزشک و موزهدار موزه ملي دندانپزشکي بالتيمور، ميگويد: «بشر هزاران سال است که اين کار را انجام ميدهد. يونانيها معجونهايي براي سفيدي دندان داشتند و در آغاز رنسانس نيز اروپاييها براي اين کار موادي روي دندانهايشان ميگذاشتند.» و در واقع آن مواد همين «کلورکس» امروزي است که: «ميناي دندان را از بين ميبرد.» آنها براي مدتي دندانهاي سفيدتري داشتند و بعد از آن پوسيدگي شديد آغاز ميشد.
خوشبختانه سفيد کردن دندان رشد و پيشرفت کرده است. به هر حال تمايل و علاقه ما براي دربرداشتن ظاهر خوب، هميشه باقي خواهد ماند؛ اگرچه بهتر است براي هر درماني، جوانب آن را بيشتر بسنجيم؛ قبل از اين که عملا به روکشهاي لبخند هاليوودي بي عيب رو بياوريم!
نظرات شما عزیزان:
|